(185) Эўніка
(185) Эўніка | |
|---|---|
| Адкрыццё | |
| Першаадкрывальнік | К. Г. Ф. Петэрс |
| Месца выяўлення | Клінтан |
| Дата выяўлення | 1 сакавіка 1878 |
| Эпанім | Eunice[d] |
| Альтэрнатыўныя абазначэнні | A878 EA[1] |
| Арбітальныя характарыстыкі | |
|
JD 2456000.5 |
|
| Эксцэнтрысітэт (e) | 0,12800 |
| Вялікая паўвось (a) |
409,768 млн км (2,73913 а.а.) |
| Перыгелій (q) |
357,318 млн км (2,38852 а.а.) |
| Афелій (Q) |
462,218 млн км (3,08974 а.а.) |
| Перыяд абарачэння (P) | 1 655,836 сут (4,533 г) |
| Сярэдняя арбітальная скорасць | 17,922 км/с |
| Схіленне (i) | 23,224° |
| Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 153,926° |
| Аргумент перыгелія (ω) | 224,412° |
| Сярэдняя анамалія (M) | 208,444° |
| Фізічныя характарыстыкі | |
| Дыяметр | 157,51 км |
| Маса | 4,09×1018 кг |
| Шчыльнасць | 2,000 г/см³ |
| Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | 0,0440 м/с² |
| 2-я касмічная скорасць | 0,0833 км/с |
| Перыяд вярчэння | 10,83 гад |
| Спектральны клас | C |
| Абсалютная зорная велічыня | 7,62m |
| Альбеда | 0,0638 |
| Сярэдняя тэмпература паверхні | 170 К (−103 °C) |
(185) Эўніка (стар.-грэч.: Ευνίκη) — буйны астэроід галоўнага пояса, з вельмі нізкім альбеда паверхні, што складаецца, напэўна, з простых вугляродных злучэнняў. Ён быў адкрыты 1 сакавіка 1878 года германа-амерыканскім астраномам К. Г. Ф. Петэрсам у Клінтане, ЗША і названы ў гонар адной з нерэід старажытнагрэчаскай міфалогіі, чыё імя перакладаецца як «шчаслівая перамога». Назва была дадзена ў гонар Сан-Стэфанскага дагавора 1878 года[2].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ JPL Small-Body Database Праверана 13 кастрычніка 2023.
- ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 31. — ISBN 3-540-00238-3.